Sunday, October 14, 2012

Τσιγάρο στη Θηβών


Συνηθήσαμε,κατακτήσαμε και αποκτήσαμε
άγρια οικειότητα,ηρεμία και συμφιλίωση με
Ψυχρά τσιμέντα που βρωμάνε,ασχήμια
Ένα φθινόπωρο να περιμένει δειλά τη σειρά του
Η βιομηχανίλα και η αστική βρωμιά γίναν  φύση μας
πιο πολύ από τις θάλασσες και τα δάση

Το καλόκαιρι να αρνείται να φύγει
Κατάληψη στις άσχημες πόλεις σας λέει
Δεν θα φύγει παρά μόνο αν μας βαρεθεί
Και έμεις ανήμποροι να πάμε κόντρα προφανώς
Καπνίζουμε και πίνουμε καθώς ξημερώνει Κυριακή
Τσιγάρα και ποτά μας κρατούν παρέα σαν πόρνες

Φτηνές ηδόνες σε μικρομεσαίες λεωφόρους
Ντουμάνια και γουλιές μες της πόλης την αιθάλη
Οι ονειροπολήσεις μας αγνοούν τη θλίψη των καυσαερίων
Τρυπάνε και διαλύουν τη ρύπανση μέχρι να χτυπήσουμε ορίζοντα
Επιθυμία τους να γκρεμίσουμε με πάθος κάθε τι μίζερο και βρώμικο
Να είμαστε το κέντρο κάθε τι νέου και όμορφου

Κέντρο που εξεγείρεται,που γεννιέται και γεννάει
έρωτες και ενθουσιασμούς

1 Comments:

Blogger Sharpedon said...

Μοναδική, εξαιρετική "κραυγή", μου έφερε ελαφρά στο νου το Ουρλιαχτό (Howl) του Allen Ginsberg.

3:14 AM  

Post a Comment

<< Home